Vandaag schrijven we een nieuw hoofdstuk voor Lissewege en haar inwoners. Op de Scharphoutsite leggen we de eerste steen van een gloednieuw, multifunctioneel gebouw. Het zal een open ontmoetingsplaats zijn met een buurtcentrum, een sportzaal, een bibliotheek, lokalen voor jeugdverenigingen en voldoende buitenspeelruimte voor kinderen. 

Ik neem u even mee terug in de tijd. Al jaren lang werd gezegd dat hier een nieuwe unieke plek zou komen, waar iedereen, oud en jong, elkaar kan ontmoeten en waar de talrijke verenigingen die in ons witte dorp actief zijn, een passende stek kunnen vinden. Om een of andere reden bleef de echte beslissing en de daarbij horende centen altijd uit.

Toen ik deze legislatuur de bevoegdheid patrimonium onder mijn vleugels kreeg, kon ik de oude droom van zowel collega Mathijs Goderis als van mezelf waarmaken. Met veel enthousiasme werkte ik dit engagement verder uit in concrete stappen. En dit enthousiasme is nog altijd groot. Want mijn droom van toen, wordt elke dag meer werkelijkheid. Deze eerste steenlegging is een belangrijk moment, voor mij en voor Lissewege. Ik ben blij om dit vandaag samen met minister Crevits, de burgemeester, mijn collega-schepenen en iedereen die aan dit ambitieuze bouwproject meebouwt, te mogen vieren.

Ik wil nog een sprong in de tijd maken. In 2019 – na een plaatsbezoek hier en een zicht op de volledig verkommerde toestand van het gebouw -beslisten we in het College om de oude gebouwen te ontruimen en een dossier voor nieuwbouw op te starten. Ik heb toen vele gesprekken gevoerd met de verenigingen die hier gehuisvest waren en met hen en de diensten gezocht naar alternatieve huisvesting.

Om een gebouw goed te ontwerpen, is er nood aan een duidelijke visie op de functie die het gebouw zal moeten vervullen, op de invulling die het zal krijgen.

We konden hiervoor steunen op een bevraging bij onze inwoners uit 2018. De resultaten waren duidelijk. Wat we zeker moesten voorzien was een polyvalente zaal die kan gehuurd worden door verenigingen en door de buurt. Ruimte voor de  jongeren en de jeugdbeweging, voldoende buitenspeelruimte, een plek om binnen te sporten, creatief te zijn en samen te komen. Omdat we wilden dat het gebouw echt veel gebruik zou worden, besliste ik zowel de bib als Mintus mee aan boord te trekken. En zo kreeg ook de bib en het dienstencentrum plek in de ontwerpplannen.

Kortom, het ontmoetingscentrum werd een ontwerp op maat van Lissewege en haar inwoners. Geen opschepperige architectuur, maar sterk en mooi in haar eenvoud. Zoals ons witte dorp zelf.

We gaan verder in de tijd. Eind 2019 bezocht ik een circulair stadskantoor in Venlo, ik was blown away van wat ik daar zag, een groen gebouw, licht en luchtig, energieneutraal, én circulair. Meteen nodigde ik de ontwerper, Bas…., uit in Brugge om het concept toe te lichten aan mijn dienst Facilitair Beheer, en vroeg ik hen dit prachtige voorbeeld grondig te bestuderen, want ik zag de mogelijkheden voor Lissewege. Mijn dienst werkte een schitterend pilootproject uit om circulair te bouwen.

De lessen die we hier nu leren, zullen we ook kunnen gebruiken om het volledige stadspatrimonium stap voor stap toekomst gericht, circulair en klimaatneutraal te maken. Het initiatief werd ook opgepikt door Vlaanderen, die het project ondersteunde met een subsidie van 100.000 euro binnen het Green Deal Circulair Bouwen. Samen met 3 partners met ervaring binnen circulair bouwen (C2C ExpoLAB uit Nederland, Möbius en Howest) schreven we een ambitienota circulariteit. En deze nota hééft ambitie.

In 2021 stelden we als College het ontwerpteam rond Architectuuratelier Dertien12 aan. Het ontwerpteam werd door onze 3 ‘circulaire’ partners ondersteund tijdens het ganse ontwerptraject.

Ik vond het belangrijk om circulair bouwen niet te verplichten, maar om mensen te zoeken die even enthousiast en gemotiveerd waren om het ontmoetingscentrum circulair te bouwen. Een uitdaging. Het ontwerpteam rond architectuuratelier Dertien12 is hier bijzonder goed in geslaagd. Ik heb bijvoorbeeld warme herinneringen aan toen we vorige zomer hier met de bewoners, onder andere de kinderen van de Lisseweegse scholen, zelf lemen bouwstenen maakten uit zand en klei afkomstig van op de site.

Deze leemstenen worden door de aannemer Vandenbussche uit Aalter in de wanden van de inkomhal van het ontmoetingscentrum ingemetst, als een blijvende herinnering en symbool van hoe op een circulaire manier kan worden omgegaan met bouwmaterialen.

Dertien 12 onderzocht ook wat er allemaal mogelijk zal zijn in de verschillende ruimtes. Want een ander belangrijk punt voor mij, als schepen voor Patrimoniumbeheer, is dat we compact en efficiënt bouwen. Want we bouwen als stad ruimtes die gebruikt moeten worden, niet om halftijds leeg te staan. Daarom is gedeeld en modulair gebruik van zalen en lokalen een must.

Binnen het onmoetingscentrum heeft elke ruimte geen specifieke functie, maar het kan zeer flexibel ingezet worden naar de noden van het moment. Polyvalente ruimtes die zich schikken naar wat de Lissewegenaar op dat moment nodig heeft. Ook op dat vlak zal het ontmoetingscentrum een voortrekkersrol op zich nemen.

U merkt het, we doorliepen al een gans traject met belangrijke stapstenen. Deze eerste steenlegging is dan ook een mijlpaal. Dank aan iedereen die dit gedeelte van het traject samen met mij heeft doorlopen. Ik kijk vol enthousiasme uit naar de volgende stappen die we samen zullen zetten om onze gedeelde droom, een buitengewoon ontmoetingscentrum voor Lissewege, waar te maken.

Het wordt een prachtig project!